رعایت عدالت بین فرزندان

عدالت خواهی در انسانها ریشه فطری دارد و خداوند توجّه به عدل را در درون هر انسانی به امانت نهاده است تا از این طریق، موجبات خیر و سعادت او فراهم شود.

اجرای عدالت در میان فرزندان، از جمله حقوقی است که پدر و مادر برعهده دارند؛ کودک انتظار دارد، پدر و مادر در محیط زندگی به عدالت پرداخته، از هرگونه تبعیض و بی عدالتی اجتناب نمایند؛ چرا که فطرت پاک کودکان و لطافت طبع و حساسیت روح آنها اقتضا دارد که والدین و دیگر اعضای خانواده، رفتاری عادلانه و دور از هرگونه تبعیض نسبت به آنها داشته باشند.

از آنجا که کودک دارای روحی حساس و لطیف است و هرنوع رفتار و گفتار پدر و مادر در او تأثیر می گذارد و بویژه تبعیض و بی عدالتی آثار زیانباری در روحیه و شخصیت وی دارد، اولیای دین به این موضوع عنایت کرده و توجّه مربیان را بدان معطوف داشته اند.

رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید:
«إِعْدِلُوا بَینَ اوْلادِکمْ کما تُحِبُّونَ انْ یعْدِلُوا بَینَکمْ فِی الْبِرِّ وَاللُّطْفِ»[1]
میان فرزندانتان، عدالت را رعایت کنید، چنان که دوست دارید آنان در احسان و لطف به شما، به عدالت رفتار کنند.

رعایت عدالت بین کودکان منحصر به مورد خاصّی نیست، بلکه والدین می بایست در تمام امور کودک عدالت را رعایت کنند و در محبّت و تشویق یا تنبیه عادلانه رفتار کرده، هرگز کودک را به جرم کاری که نکرده، تنبیه نکنند و سرزنش ننمایند و هرگاه بین فرزندان نزاعی رخ داد، تنها مقصّر را تنبیه کنند و جانب فرزند دیگر را نگیرند، اگر چه خردسالتر و ضعیفتر باشد.

رعایت این موضوع بقدری دقیق است که حتی شامل نگاهها و نوازش و بوسه های پدر و مادر نسبت به فرزندان نیز می شود.

نقل شده، پدری در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله یکی از فرزندان خود را بوسید و به دیگری اعتناد نکرد. آن حضرت در مقابل این رفتار نادرست به او فرمود:
«فَهَلَّا واسَیتَ بَینَهُما؟»[2]
چرا میان آنها، برابری و عدالت را رعایت نکردی؟


 پی نوشت ها:
[1] - بحارالانوار، ج 104، ص 92
[2] - وسائل الشیعه، ج 15، ص 203

منبع: حوزه نت